De logo’s die we nooit meer terug zullen zien
In de loop van de jaren hebben veel logo’s de revue gepasseerd. Ze komen in ons leven, doen iets
met ons en verdwijnen (soms) zelfs binnen onze levenscyclus. Hoeveel waarde we ook aan een
organisatie gaat hechten, we zullen altijd moeten accepteren dat ook zij ooit kunnen verdwijnen en
zo ook de logo’s die hierbij ontworpen zijn. In dit blog artikel kijken we naar organisaties waarvan de
logo’s uit ons leven verdwenen zijn.
Verdwenen door technologie
Als eerste voorbeeld nemen we een merk uit de oude doos. Na de opkomst van nieuwe
technologieën was deze ooit populaire keten gedoemd ten onder te gaan. We weten allemaal nog
hoe we vroeger vol enthousiasme naar deze winkel renden voor de nieuwste games, CD’s en DVD’s.
Hier hebben we het natuurlijk over de bekende keten ‘Free Record Shop’. De winkel was in
Nederland te vinden van 1971 tot aan 2014 en had ook nog een monopolie positie. Het was de enige
echte plek waar men films en CD’s kon kopen. Nadat diverse spelcomputers zoals PlayStation en
Xbox hun intreden hadden gedaan, probeerde de winkelketen zichzelf te redden door games te gaan
verkopen. Helaas werden we steeds beter in downloaden en streamen en dit was tevens goedkoper.
Hoewel we vast allemaal nostalgische gedachtes hebben bij deze winkel, missen we het niet echt.
We hebben tegenwoordig immers Spotify op al onze apparaten staan. Zou Spotify ook verdwijnen
over tien jaar of blijft ze meegaan met de trends en technologieën?
De ondergang van een groot warenhuis!
Nog niet zo lang geleden hebben we ook afscheid genomen van een andere grote winkelketen. Je
raad het waarschijnlijk al: de V&D. Of het warenhuis nu enkel en alleen bezochten om even
te plassen, om te eten bij het La Place restaurant of om daadwerkelijk even rond te kijken,
waarschijnlijk hebben we er allemaal wel ooit iets gekocht. Vanaf 31 december 2015 verdween het
merk uit onze levens. Doordat de winkelketen met het schreefletter logo waarschijnlijk de verkeerde keuzes nam, was het
faillissement volgens marketeers redelijk voorspelbaar. De concurrentie op het internet was te hevig voor Vroom en Dreesmann. De Bijenkorf nam de plek in als het ‘exclusievere’ warenhuis, maar V&D bleef achter. Het Engelse merk Hudsons Bay nam het vastgoed en de overige inhoud van de retailketen over maar tot vandaag de dag zijn nog steeds niet alle oude panden van V&D gevuld met nieuwe winkels en blijven sommige delen van de winkelstraat leeg.
Grote ketens hebben geen bindingsangst!
Ook in de supermarktwereld verdwijnen merken vaak in een tijd van periodes. Door de heftige
concurrentie binnen de markt, nemen supermarkten met een groter marktaandeel de kleinere
supermarkten over. Zo sneuvelde ook het merk ‘C1000’, wat leefde van 1977 tot aan 2015. Het
herkenbare rode ruitjeslogo van C1000 was niet snel te missen. In 2005 en 2006 was de laatste piek
van het aantal C1000 vestigingen. Er waren toen ongeveer 460 C1000 filialen door heel Nederland.
Terwijl de winkelketen in 1999 nog verschillende Spar winkels overnam, werd zij zelf vanaf 2012
verkocht aan Jumbo Supermarkten. Het opvallende rode logo zit voor menig Nederlander nog vers in
het geheugen.
Een fusie verandert alles:
Naast faillissementen of overnames kan een logo ook verdwijnen (of veranderen) doordat er een
fusie plaats heeft gevonden. Bij een fusie vloeien twee organisaties in elkaar over en is het belangrijk
dat het één groot concern wordt. Hierbij is het ook belangrijk dat er één specifiek logo wordt
ontworpen of gekozen. We gaan hiervoor even terug naar 1991. Dit is namelijk het jaar dat ING en
Postbank gingen fuseren. Beiden hadden ooit een logo laten maken met hierin een leeuw. Dit deden zij hoogstwaarschijnlijk omdat zij Nederlandse banken zijn en de leeuw een krachtig symbool is. Een bank wil natuurlijk kracht uitstralen omdat zij waakt over het geld van anderen. Deze leeuw is
uiteindelijk behouden, met de oranje kleur van ING. Bij deze fusie werd destijds ook een passende campagne gevoerd over deze kleurverandering.
